Rabu, 07 Januari 2015

Crita Wayang



SENGKUNI NGAWE KURAWA

Sri Nata Ngastina Prabu Kurupati sawise ndhawuhake timbalan, ngranggoni sabda pandhita ratu. Ngendikan sapisan dadi, lir mangsi tumameng dlancang seta, tan kena lumebek. Lah ing ngriku arsa kondur angedhaton. Tedhak saking dhampar kencana, jlog, kadya panganten binayangkare. Ginarebeg sakathing biyada manggung miwah bedhaya, palara-lara kang ngampil upacara nata, kehe udakra rong lajur sisih. Tekan jroning kedhaton, sigra nyarekake busana kanarendran. Ngrasuk busana kapandhitan. Sang Nata nuli munggah ing sanggar palanggatan, muja semedi.
Kacarita kang ana pagelaran jaba. Patih Sengkuni ngawe para Kurawa. Kang digawe gage nyaket. Pating bedhigas, pating regidug. Solah bawane warna-warna. Dhasar Kurawa, tan nate mersudi tata krami, mung tansah diuja, diugung sakarsa-karsa, mula patrape ora pantes tinuladha. Ana ing pangarsane Patih sengkuni, pating cruwet bethet sewu muni bareng. Pating creblung saur manuk pitako nan kabare ing pasowanan.
“Pripun kabare pasowanan niku wau, Man? Kula adoh saking ngarsane Kaka Prabu, boten mireng napa dhawuhe. Mila kula nungsum kabar,” ature Radn Dursasana kang nyatriya ing Banjarjunggut.
“Ingkang putra Kartamarma nugsum warta.”
“Ingkang putra Citrasi, eh Citraksi dhing, nungsum werti.”
“Durmagati nggih boten ketinggalan, pripun kabare pasowanan niku wau, Pak Cilik Sengkuni?”
“Anak-anaku Kurawa, kabeh wae, ora tak wiji-wiji. Pahda menenga sawetara. Tak jarwani ya Ngger, wigatining pasowanan iki mau.”
“Inggih, inggih, inggih!” Kurawa saur manuk.
“Pasowanan iki mau, Anak Prabu Kurupati ora ngrembug bab tata ingering kaprajan. Kang dadi rembug, mung perkara pribagi, anggone nedya palakrama klawan Putri Mandaraka Dewi Sutikunthi. Dumadakan Raden Rukmrata sowan, ngaturake panyuwune bakal panganten putri. Besuk dhauping panganten, nyuwun dipaesi Permadi. Kalamun ora disaguhi trima wurung dhaup. Wasana Angger Prabu Kurupati bakal tumbul budhal marang negara Mandraka. Aku kang pinitaya munggah ing Wukir Retawu, sowan Sang Begawan Abiyasa, nyuwun ngampil Raden Permadi kinarya minangkani panyuwune bakal panganten putri. Mula kowe kabeh, enggala tata-tata. Separo Kurawa ndherek ngombyongi tindake rakamu Prabu Kurupati, dene kang separo tunggu negara. Gage samektakna titahane panganten, jempana joli jolang crupung sapanunggalane. Uga rata kencana titihane Angger Prabu Kurupati.
“Inggih , sendika.”
Sawise kabeh samekta, Patih Sengkuni budhal marang Wuring Retawu, didherekake sawatara Kurawa.
Sinigeg kang lagya lumaksana. Kang kinarya sambunging crita, ing negara Ngawangga, Prabu Karnamandra ya Kala Karna sineba ingkang rayi kekasih Raden Mandrakusuma, Patih Mandrakutu, Emban Kidangganti, para nararya, miwah wadyabala.
Prabu Kamamandra lagi ketaman lara wuyung. Wondene putri kang digandrungi ora ana liya kejaba putri Mandraraka Dewi Surtikunthi.
“Dewaji, kula aturi emut. Punika wonten madyaning pasewakan, “ature Togog.
“Inggih, Dewaji, kula aturi emut,” ature Bilung.
Mul/War, Mekar Sari – Kedaulatan Rakyat

Sumber : Modul Bahasa Jawa kelas XII SMA/MA

Tidak ada komentar:

Posting Komentar